Waarom een gemengde zangvereniging in Grave?

Een klein stukje geschiedenis vooraf

In de vijftiger jaren van de vorige eeuw waren er nog twee blindeninstituten in Grave. Het instituut voor jongens “St. Henricus”, waarvan de voorgevel nagenoeg het grootste deel van de Hoofsestraat innam en doorliep tot het huidige gemeentehuis, dat in 1966 werd verplaatst naar Nijmegen en het instituut voor meisjes “De wijnberg” gelegen aan de Oliestraat, dat in de zestiger jaren verhuisde naar een nieuwbouw op het terrein van het rustoord.
De contacten tussen de jongens en de meisjes werden angstvallig bewaakt door de fraters van Tilburg en de zusters van liefde uit Tilburg.
De aanleiding tot meer contact was de aanstelling van zanglerares Alda van Boort in 1953.
Zij gaf zanglessen op beide instituten en vormde uit haar leerlingen al snel een koortje.
Zij was het die na aanmoediging van haar leerlingen de twee koortjes samenbracht in een gemengd koor. De voortgezette opleidingen kreeg men in die jaren ook uitsluitend in het blindeninstituut zodat de meeste leerlingen pas rond hun 20e  jaar het instituut verlieten.
Omdat je in die jaren ook geen contacten had met leeftijdsgenoten buiten het instituut, waren zowel de meisjes als de jongens enorm enthousiast over deze opzet en hoe kan het anders, er ontstonden heimelijk aardig wat verliefdheden.
In maart 1955 gaven we een concertuitvoering van de opera “Martha” van Fr. Von Flotow. Een geweldig succes, maar toen barstte de bom.
De zusters gaven Alda van Boort te kennen dat het afgelopen moest zijn met het gemengde zingen, want juist door die operateksten ontstonden er relaties die zij niet toelaatbaar achten.
Hevige protesten onder de jonge mannen van “St. Henricus”. Ik herinner me nog goed dat we met enkele jongens ons beklag hierover deden bij de toenmalige directeur frater Theofaan. Hij was het volkomen met ons eens maar zelfs zijn pleidooi bij de zusters bracht geen verandering in hun standpunt. Zij gebruikten o.a. het argument dat al die verliefdheden van de meisjes nadelig waren voor hun studies.
Frater Theofaan was gelukkig een zeer vooruitstrevend man die er op uit was vooral de oudere jongens uit het mannenisolement te halen als voorbereiding op het leven na het verlaten van het instituut.
Hij gaf ons het advies: ‘Waarom richten jullie onder leiding van Alda van Boort geen gemengd koor in Grave op’. 
Hij had wel de middelen om het koor een financiële basis te geven voor de start.
Maar hoe kom je aan leden.
We kregen contact met Jan van Sambeek, destijds ambtenaar van de burgelijke stand van Grave. Hij was zelf meteen enthousiast en omdat men het in die jaren met de privacy nog niet zo nauw nam, spitte hij het hele Graafse bestand door en van iedereen waarvan hij dacht ‘Die kan wel zingen’, stuurde hij een uitnodiging om een auditie te doen voor een in Grave op te richten gemengde zangvereniging.
Intussen waren er statuten opgesteld die op 14 juni 1955 bij de notaris werden getekend. In de maand juli volgden er een grote stroom van audities; De animo was overweldigend!
Dit leidde tot de start van het koor op 1 september 1955 onder de leiding van Alda van Boort.
Het was meteen een groot koor. Pl.m. 80 leden waaronder 20 jonge mannen van “St. Henricus”. Helaas, de zusters bleven bij hun standpunt en onze leeftijdsgenoten van “De wijnberg” mochten niet meezingen. Dat was alleen toegestaan aan enkele oudere dames die in “De Wijnberg” woonden.
Toch keerde ook bij de zusters het tij, want vanaf 1957  kregen ook de jonge dames vanaf hun achttiende jaar de gelegenheid om lid van de toen nog R. K. Zangvereniging te worden.
Het R.K. was er na tien jaar al af en na de viering van het gouden jubileum in 2005 is in 2010 de naam van het koor gewijzigd in “Stadskoor Grave”. 
Heeft dit stukje voorgeschiedenis u geboeid, lees dan zeker verder in de historie van het koor op deze website.
Rinus Rijk 

Een klein stukje geschiedenis vooraf
Historie 1955-1965
Historie 1965-1980 "Van Tiroler tot Amerikaanse avond"
Historie 1981-2015 "Van zilver via goud naar diamant"